Z niecierpliwością czekałem na wyjazd na łowisko „Starorzeka”. Karpiowanie w ciszy i spokoju, dodając do tego dziką przyrodę w lekkiej jesiennej scenerii, to „coś”, co lubię najbardziej. No i oczywiście waleczne ryby, których tam nie brakuje.

Na „Starorzekę” wybrałem się z kolegą z teamu Prologica – Łukaszem. Oprócz samego łowienia, podczas zasiadki zapoznaliśmy się z niektórymi nowościami Prologica i Okumy na sezon 2017. Już niebawem będziecie mogli zobaczyć filmowe prezentacje tych produktów. Dlatego ten wyjazd był bardzo intensywny i o nudzie nie mogło być mowy.

Zarówno dla mnie, jak i Łukasza była to pierwsza zasiadka na „Starorzece”. Dlatego dużą pomoc w wyborze miejscówek otrzymaliśmy od Bartka, właściciela łowiska. Następnie przystąpiliśmy do wywózki. Precyzyjne położenie sześciu zestawów, pływając pontonem pochłonęło nam sporo czasu. Ale na szczęście przed zmrokiem uporaliśmy się ze wszystkim.

Na pierwsze branie nie musieliśmy długo czekać. Jeszcze przy „szarówce” odjazd u Łukasza. Wskakujemy do pontonu i płyniemy, bo ryba błyskawicznie wjechała w kołki. Po kilku minutach odplątywania żyłki z gałęzi, ryba wychodzi na otwartą wodę. Odetchnęliśmy z ulgą i po chwili pełnołuski karp ląduje w podbieraku. Szybkie ważenie, zdjęcia i wywozimy zestaw.

Pozytywnie nastawieni czekamy na noc, w której nic się już nie wydarzyło. Wstajemy rano i obmyślamy plan. Po modyfikacji zestawów robimy wywózkę. Pół godziny później mam branie z najdalszego miejsca. (dobre ponad 150m). Pech sprawił, że w tym momencie nagrywaliśmy film. Zanim dobiegliśmy do stojaka było już po wszystkim. Opuszczony swinger i mega luźna żyłka. Wypływamy bez wiary. I nie mylimy się. Ściągam sam przypon z gumką. Stawiamy, że pobraniu ryba pozbyła się kamienia i płynęła w stronę wędek, co zrobiło gigantyczny luz.

Druga noc również mija spokojnie. Dlatego decydujemy się na większe zmiany. Zaczynam od przyponów. Wszystkie robię na haczyku XC7 bezzadziorowym (regulamin łowiska) w rozmiarze 6. Jeden blowback rig oraz dwa D-rigi. Do tego jedna tonąca kulka mojej produkcji o zapachu kraba. Zmieniam również dwie miejscówki położenia zestawów. Tak samo Łukasz.

Na efekty nie musieliśmy długo czekać. Po dwóch godzinach branie na mojej wędce. Dopływamy do ryby, która zgodnie z przewidywaniami ląduje w podwodnych gałęziach. Zaczynam rozplątywanie. Chwilę później widzę karpia, który jest na wyciągniecie ręki. Niestety… słyszę trzask… podnoszę gałąź, a tam wbity hak. Spinka. Niepocieszeni wracamy na stanowisko.

Humory poprawia nam aktywność ryb. Pojawiają się spławy, a to wróży kolejne brania. Na początek doławiamy karasia i leszcza. Następnie Łukasz wygrywa kolejną walkę z karpiem w krzakach. W nocy wreszcie udaje mi się przerwać złą passę i udaje mi się złowić amura. Łukasz w niedzielę rano doławia następne dwa karpie około 10kg i zbliża się czas pakowania.

Podsumowując łowimy cztery karpie w przedziale 8-12kg oraz jednego amura 12kg. Do tego trzeba dodać kilka niewykorzystanych brań, w tym dwie spinki karpi praktycznie przy samym podbieraku. Ostatnia doba znacznie polepszyła nasze wyniki. Ale niedosyt na pewno pozostał. Piękno tej wody sprawia, że będę chciał ją odwiedzić jak najszybciej. Oby już w przyszłym sezonie.

Marcin Burek